- Jeejku...

- Nie, nie może. - Zuzanna umilkła na chwilę. - Matthew, tu się
Na jego twarzy malował się skrywany niepokój. Wstał
naprawdę muszę iść do Cichego Pokoju i zająć się robotą.
- Nieprawda - odrzekła Zuzanna łagodnie, ale stanowczo. - Z nią
- Jednak wasz głos liczy się bardziej niż głos takiego szarego,
zaraz zamierzał grać.
węgla, bo brakowało mu cierpliwości, a potem dolewał nafty i
zapewnił, że świetnie wygląda w jedwabnym kostiumie o barwie
i mglista. - Śniło mi się... - urwał.
Nie skomentował tego. Nie bardzo wiedział, co mógłby
- Nic mi o tym nie wiadomo - oświadczyła Sylwia.
by móc patrzeć na nie co dzień.
płaszcza sir Francisa. Dzięki zwinnym dłoniom Tempery
- Czuj się jak u siebie. Przyniosę drugie krzesło.

roztargnieniem podniosła słuchawkę, nadal analizując w myślach cyfry. Nie była
70/86
Siedział na krześle obok niej, nienagannie ubrany. Zupełnie jak jej szef, Mitch,
Dowiedział się też paru szczegółów z jej prywatnego życia. Spotykała się z mężczyznami,
Szczerze mówiąc, Sandy nie tęskniła specjalnie za przyjaciółką z dzieciństwa.
roboty. Abe Sanders postawił na swoim: zdobył formalny nadzór nad śledztwem. Podsyłano
Chciał nawet położyć na kontuarze dziesiątkę albo piętnaście kopiejek, ale zamiast tego
jak oparzona. Młody zastępca szeryfa – no wiesz, Shep, zanim został szeryfem – dotarł tam
Ale Sanders, nadal sceptyczny marszczył brwi.
Policjantka udawała, że nie zauważa jego nienawiści. Ostrożnie osunęła się na ziemię, co
– Jakiego rodzaju problemy?
której było jakieś piętnaście kroków.
jakby wiele rzeczy w magiczny sposób wyjaśniło mu się. Cieszyła się, że jest zadowolony. Co
na warcie albo straż rozprowadzał, słowem – jakby się stosował do nakazów regulaminu.
widocznym zadowoleniem.