- W podróż! Dokąd? - Mały Książę był zaintrygowany,. ale i lekko zakłopotany. - Na długo? Bo wulkany i

- Co byś mu powiedział na powitanie?
Był to spontaniczny, niewymuszony uśmiech, tak różny od nieszczerych min Lary i tak piękny, że Mark aż oniemiał z zachwytu.
- Któregoś dnia odziedziczysz to wszystko. Spójrz, to twoje. To wielka odpowiedzialność, ale też i wielka radość.
- W walizce jest list z napisem: „Ciocia Tammy". W cudzysłowie, jakby to był jakiś dowcip. Bez adresu, bo gdyby był zaadresowany, wysłałabym go.
ROZDZIAŁ TRZECI
Mieszkańcem tej planety była istota zwana powszechnie Maską, której prawdziwego oblicza nikt nie znał. Każdy,
pamiętała ból rozłąki, jakiego niedawno doświadczyła. Podziwiała jednak w Małym Księciu troskliwość, z jaką
- Ale już wiesz, jak to się stało, że zjawiłaś się na mojej planecie -Mały Książę bardziej stwierdził niż zapytał. -
Podniosłem słuchawkę. Dzwonił... Nieważne kto. Ważne jest natomiast to, iż natychmiast musiałem wyjść z domu z
Nie chciała o tym myśleć. Wolała myśleć o tym, że ksią¬żę ma przyjemny, aksamitny głos.
Chciał jej to okazać, ale nie wiedział jak. Pochylił się więc, by pocałować ją na dobranoc, kiedy nieoczekiwanie
- i pomyślałem, że ty również mogłabyś mieć swoje niezwykłe imię...
- Nic. Chcę się upewnić, co z Henrym, to wszystko - powtórzyła.
Uśmiechnął się.

pluszowych zwierzątek, którym zwierzała swoje tajemnice, a Danny coraz dłużej
– Bingo potwierdził Luke. – Avalon wygląda na niezłego krętacza, jeśli chcecie znać
- Poddajesz się? - spytała.
teorie podstawowe". Wreszcie znalazł kasetę z napisem „Miguel Sanchez:
z kimś osobiście, proszę szczególnie uważać. Byłam w tamtym domu w Filadelfii.
że to ich wina. Że to same dzieci nakłoniły go do tego.
może być, ale od razu usłyszał szyderczy głos rozmówcy.
- Właściwie...
Splotła swoje palce z jego palcami. Starsza kobieta dalej śpiewała Nareszcie
„Mamo, tato, nie smućcie się. Niedługo wszystko się skończy. Tam, dokąd idę, będzie mi
dzieciom bawić się z nim, robiły wszystko, żeby nie przebywać z nim sam na sam;
nieruchomości, ale nawet palcem nie kiwnął, żeby te nieruchomości wziąć
– Siódma trzydzieści?
- Ty tego nie zrobiłeś.
Na parkingu było ciemno, ale szeryf Amity był dobrze przygotowany.