Matka zadzwoniła na komórkę w środku nocy, nie przej¬mując się porą.

Stał przez dłuższą chwilę w milczeniu, wpatrując się w siedzącą wysoko ponad nim dziewczynę i zastanawiał się, co teraz.


Mały książę jeszcze nigdy nie czuł się tak zaskoczony. Nie przypuszczał, by Róża mogła odgadnąć jego najskrytsze
- Rozumiem. Gronostaje i złotą koronę? - Zauważyła, że zaczęli się droczyć, a w jego oczach pojawił się błysk rozbawienia. Książę, nawet obsypany mlekiem w proszku, nadal wyglądał zabójczo. Pospiesznie więc odwróciła wzrok i skoncentrowała się na leżących na fotelu rzeczach. - Po¬trzebuję to w coś włożyć.
- A Lis? - dopytywał się Mały Książę.
- Dzisiaj naprawdę muszę odpocząć - oświadczył, może mało taktownie.
Kiedy nie wyglądało na to, żeby ona o nim myślała! Jego tytuł, władza i pieniądze nie robiły na niej najmniej¬szego wrażenia. Nie próbowała go sobą zainteresować. Na¬wet nie chciało się jej ładnie ubrać ze względu na niego! Owszem, dwa razy zrobiła się na bóstwo, ale tylko po to, by Ingrid nie traktowała jej z wyższością. Nie przyszło jej do głowy stroić się dla Marka i nawet się z tym nie kryła.
Chłopczyk ucieszył się na jego widok. Próbował powtó¬rzyć ulubioną zabawę i złapać go za włosy. Tymczasem Tammy postawiła na podłodze torbę z rzeczami małego.
- Dobrze, a teraz znajdę sobie pokój.
- Westchnął ciężko. - To co? Powiesz mi, co napisała Lara?
Tammy ze zgrozą rozejrzała się dookoła.
- Tak - odpowiedział Pijak. Widać było, że dawno odwykł od wypowiadania na głos swoich myśli.
Aż ją zatkało.

- I tak nic z tego nie będzie - upierała się Carrie.
chodząc tam i z powrotem. - W życiu nie słyszałem,
ucieczką. Joanne zdecydowała się zostawić córkę z
Może, myślała, tak byłoby lepiej dla Iriny? Ale nie,
- Czy nie robiłem? - zastanowił się. - Robiłem.
Clare. Rozmawiając z nim w czasie jazdy, próbował
miejsca zbrodni.
prośbie? - Przestała się słodko uśmiechać
Dotąd nie zastanawiała się nad tym, co ze sobą
- Bałam się, że pani nie odbierze, a wolałam nie
- To się rozumie samo przez się.
Pokręciła głową.
R S
Pozbierał się i ruszył na nią; Lizzie cofnęła się,
ściągniętą, wymizerowaną twarzą i Karen Dean,